Volkstuinen in Amsterdam

Bericht van Wybe, tuin 17

Het tuinhuisje van de familie Blijdemasschen op het volkstuinpark Nut en Genoegen, ca. 1922

In de collectie van het Stadsarchief is een schat aan informatie te vinden over de rijke geschiedenis van volkstuinen in Amsterdam. Foto’s van de opening van het oudste volkstuinpark Tuinwijck uit 1912, familiekiekjes uit de jaren twintig van volkstuinparken Hofwijck en Nut en Genoegen, bijzondere brieven uit de Tweede Wereldoorlog van mensen die graag een oorlogstuintje willen, kleurrijke tekeningen van volkstuinen, en een schat aan foto’s van tuinders in hun eigen tuintje.

 

Een rijke bron is het archief van de Bond van Volkstuinders dat ondergebracht is in het Stadarchief. Hierin zitten bijzondere documenten over de oprichting van de bond, notulen van de eerste vergaderingen en pachtovereenkomsten met tuinders.  De Bond van Volkstuinders bestaat op 18 augustus 2017 precies 100 jaar.

 

Presentatie in de Schatkamer

22 juni – 3 september 2017

De familie Henderiks voor hun huisje op volkstuinpark Tuinwijck, foto Martin Alberts, 2006

Nieuws omtrent het 100 jarig bestaan van de Bond | Er komt een boek!

Bericht van de Bond van Volkstuinders

foto: Greetje van Drooge

Geachte tuinders,

 

Naast alle activiteiten die dit jaar worden georganiseerd rondom het 100-jarig bestaan van de Bond is er een boek in de maak.

 

Initiatiefneemster Paulien van de Loo, professioneel fotografe, bereid een boek voor met beelden van de volkstuinparken en verhalen van de leden. Ook zal aandacht worden besteedt aan de ontstaansgeschiedenis van de volkstuinen in Amsterdam en de ontwikkeling door de jaren heen. 

Uiteraard moedigen wij dit initiatief aan en vragen daarom jullie medewerking om dit initiatief mede te ondersteunen.

 

De parken zullen de komende maanden worden bezocht en gefotografeerd. Daarnaast zal Paulien op ieder park enkele tuinders interviewen en fotograferen in en rondom hun tuin. Hiervoor zal zij komende week proberen alle parken telefonisch benaderen en een afspraak maken om het park één of meerdere dagen te bezoeken. Maar Paulien zelf benaderen is ook mogelijk. (Nieuws omtrent het 100 jarig bestaan van de Bond | Er komt een boek!Zie haar contactgegevens verderop in de mail.) Worden er speciale evenementen georganiseerd de komende maanden, laat het haar dan meteen even weten. 

 

Gevraagd: tuinders met een verhaal

Voor de interviews is Paulien op zoek naar zoveel mogelijk diversiteit om een compleet beeld te krijgen. Heb je een bijzonder verhaal, ben je een tuinder van het eerste uur of ben je juist nieuw op de tuin? Of misschien ken je een tuinder die het leuk vindt zijn/haar verhaal te delen? 

Neem dan contact met haar op via paulienvandeloo@gmail.com  of bel  06-30156863. 

Zij komt graag naar je luisteren en enkele foto’s maken. Alle verhalen en foto’s zullen de komende maanden worden verzameld waarna een selectie wordt gemaakt voor het boek dat in november zal worden gepresenteerd.

 

Bedankt voor jullie medewerking namens Paulien van de Loo.

 

Met vriendelijke groet,
Nancy van der Heide
Medewerker secretariaat
Bond van Volkstuinders

Interview met Joop van Vliet mei 2011

Door Greetje van Drooge, tuin 2

Mijn leukste Zonnehoekervaring
‘Wat ik altijd erg leuk heb gevonden was de dansclub van Zonnehoek. Elke week, ik meen op vrijdagavond, was er dansles onder leiding van een dansleraar. We dansten met zo’n tien stelletjes op grammofoonmuziek. Dat heeft een paar jaar geduurd. Mijn vrouw en ik hadden in de jaren vijftig al dansles gehad; zo hebben we elkaar ook leren kennen. We hadden zelfs een speld voor ‘goud’, het hoogste niveau. Op Zonnehoek hebben we allerlei dansvariaties weer op kunnen halen. Erg gezellig was het. Door mijn kunstheup lukt het dansen nu helaas niet meer.’

Mijn voorkeursplant of -bloem
‘De Canna’s en de rozen zijn ‘mijn kinderen’; de Canna’s omdat ze een prachtig gekleurd blad hebben en bij de rozen zijn het natuurlijk de bloemen die ik erg mooi vind.
De Canna’s heb ik na een vakantie uit Zwitserland meegenomen. Naast het hotel was een tuincentrum; daar heb ik ze aangeschaft. Elke jaar laat ik ze thuis overwinteren en in februari haal ik ze weer tevoorschijn.’

Het mooiste plekje van Zonnehoek
‘Mag ik een beetje chauvinistisch zijn? Dat is mijn eigen tuin.’ Joop laat met trots zijn tuin zien en alles wat er groeit en bloeit. ‘Ik  ben hier heel tevreden mee. Mijn tuin is precies zoals ik het graag wil hebben met een leuk grasveldje en tussen en onder de planten zwarte grond.’ Lees verder

Interview met Leon Reyms november 2010

Door Greetje van Drooge, tuin 2

Mijn leukste Zonnehoekervaring
Wat ik altijd erg leuk heb gevonden waren de Zonnehoek-feesten aan het eind van elk seizoen, meestal in augustus. Voor het clubhuis zetten we een grote tent op. Die tent is hier trouwens nog. Er waren kraampjes met broodjes, soep, tweede handsspulletjes en er was een tombola. Een aantal van ons ging de bedrijven langs in de omgeving van Zonnehoek om geld en prijzen voor dit grote feest te krijgen. Er was dan ook een podium met optredens. Ik heb nog eens meegedaan aan een stunt waarbij ik baby speelde en in een kruiwagen zat. Wat was dat leuk! Tot zo’n tien jaar geleden zijn de feesten steeds georganiseerd.

Lees verder

Interview met Jet Mellink mei 2010

Door Greetje van Drooge, tuin 2

Mijn leukste Zonnehoekervaring
De eerste Nieuwjaarsreceptie van Zonnehoek die Kees en ik bijwoonden. Wij dachten erg vroeg (om 15.30 uur) te zijn, maar dat bleken we goed mis te hebben. We werden door Bep van Vliet gauw binnengeloodst in een overvol clubhuis dat blauw zag van de sigarettenrook en stonk naar olie van het oliebollenbakken. Tot onze schrik vielen wij binnen midden in de nieuwjaarswens van Thomasvaer en Pietnel (Corry Reyms en Cor van den Boogaard), waarin de voorvallen van het afgelopen jaar werden doorgenomen. Onder de kerstboom stond het nu zo vertrouwde stalletje, de lichtjes brandden en in ruil voor een bonnetje (iedereen kreeg er drie) kregen we drankjes met hapjes (worst, kaas en nootjes). Kortom een knusse bende waar wij in terecht waren gekomen en waar we ons wel in moesten onderdompelen of we wilden of niet. Met als gevolg dat wij in 20 jaar zelden een nieuwjaarsreceptie hebben gemist.

Mijn voorkeursplant of -bloem
Heb ik eigenlijk niet. Maar als ik toch iets moet noemen dan schiet mij de bloesem van de wilde prunus te binnen die het voorjaar aankondigt, maar wel heel kort bloeit. Vooral als de lucht ook nog een keer blauw is steken de iele, roze bloempjes daar schitterend tegen af. Ook moet ik nu als tegenhanger de knalrode monarda noemen. Hij is lastig, verdwijnt zomaar, groeit waar hij eigenlijk niet mag groeien en heeft bij ons in de tuin een relatie met zevenblad, waar niet tussen te komen is. Kortom een schreeuwerig, lastig kreng waar je wel van moet houden.

Lees verder